υστεροστάτης

ὁ, Μ

1. εκκλ. μέλος μοναχικού τάγματος με πολύ χαμηλό αξίωμα

2. στρατιώτης που τάσσεται στην τελευταία γραμμή φάλαγγας και, κατ' επέκτ., ασήμαντος στρατιώτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕστερος + -στάτης (< θ. στα- τού ἵστημι), πρβλ. πρωτο-στάτης].